I tak zostałam wiejską nauczycielką

Wspomnienia nauczycielki Albiny Knap, w których opisuje doświadczenia i przeżycia z okresu pracy w małej wiejskiej szkole we wsi Bogdanówka, gdzie trafiła w 1952 r., mając 18 lat. Autorka rozpoczyna od wzmianki na temat okoliczności, które sprawiły, że została wiejską nauczycielką, a w dalszych częściach często podkreśla istotną rolę, jaką w jej życiu – zawodowym i prywatnym – odegrała pierwsza praktyka nauczycielska. Wspomnienia zawierają kulturowy obraz powojennej polskiej wsi: jej zwyczaje, uroczystości, przesądy, wierzenia ludowe i obyczaje (np. odczynianie uroków nad chorym prosięciem), łącznie z problemami, z którymi przyszło się mierzyć młodej dziewczynie w ramach organizacji działalności wiejskiej szkoły – m.in. panującą powszechnie biedą, przemęczeniem dzieci, brakiem przyborów szkolnych. Autorka przytacza wiele szczegółowych informacji o swojej pracy, warunkach życia i nauczania oraz swoim otoczeniu – również o relacjach na linii wieś–nauczyciel oraz szczególnej pozycji nauczyciela w społeczności wiejskiej.