Dziennik Zofii Kosterkiewicz z czasów szkolnych w Krakowie od 20 X 1859 do 7 II 1860 r.

Dziennik panieński uczennicy pensji przyklasztornej w Krakowie. Z treści wynika, że Kosterkiewiczówna przebywała na naukach w klasztorze od dwóch lat. W dzienniku opisuje codzienne zajęcia (spacery, lekcje), spotkania z opiekunami i koleżankami. Zresztą najpewniej dziennik ten był czytany przez inne bliskie autorce uczennice  (m.in. Helena Bobrowska, Aniela Wolańska) – w notatce z 26 października wspomina o gniewie koleżanki o imieniu Zosia (prawdopodobnie Trembecka) za to, wspomniała o niej w swoich zapiskach. Gówne tematy poruszane w diariuszu: poczucie osamotnienia, konflikty z koleżankami na pensji, relacje z nauczycielkami. W świetle praktyki dziewiętnastowiecznego diariuszowania interesujące są wielokrotne wzmianki o sytuacji, w której Zofia sporządzała swoje notatki: zazwyczaj po zakończonej nauce i wieczorem, by dać pełny opis zajęć. Na ostatniej karcie (34r) adnotacja ręką autorki: „Tak się skończył dziennik”. W ostatnich dnia przed porzuceniem diariuszowania Kosterkiewiczówna odczuwała rozczarowanie relacjami z innymi pensjonariuszkami i opieką zakonnic.