Burgin

Notatki poświęcone Juliuszowi Burginowi i jego działalności politycznej w Komunistycznej Partii Polski. Według oceny Heleny Marek był to utalentowany organizator i dobry dziennikarz. Autorka opisuje głównie jego pracę w latach 1935-1936, od momentu przejęcia przez niego kierownictwa nad Międzynarodową Organizacją Pomocy Rewolucjonistom, aż do aresztowania. Władze KPP powierzyły mu zadanie przekształcenia MOPR w organizację masową, współdziałającą ze wszystkimi siłami określanymi jako antyfaszystowskie, które propagowały zbudowanie w Polsce „jednolitego frontu klasy robotniczej” i frontu ludowego, a w rzeczywistości dążyły do przejęcia władzy przez komunistów. W Sekretariacie MOPR pracował z Małgorzatą Fornalską. Nawiązał kontakty z przedstawicielami inteligencji, m.in. z Zofią Nałkowską, czy Andrzejem Strugiem. Niektórzy z nich weszli do nowego Komitetu Centralnego MOPR lub do redakcji pisma „Oblicze Dnia”, którego Burgin był współzałożycielem. Uczestniczył także w przygotowaniu Kongresu Pracowników Kultury we Lwowie, który odbył się w maju 1936 r. W lipcu 1936 r. został sekretarzem Komitetu Okręgowego KPP w Łodzi , a we wrześniu sekretarzem Komitetu Okręgowego KPP w Warszawie. 15 listopada 1936 r. został aresztowany i do kwietnia 1937 r. przebywał w więzieniu w Krakowie, a następnie w Warszawie, na Pawiaku i ulicy Rakowieckiej.