Olszyńska, Karolina

Zastępczyni komendanta obrony przeciwlotniczej 13. komisariatu (kurs OPL ukończyła w 1936 r.), instruktorka ratowniczo-sanitarna (po kursie sanitarnym). Zastępczyni komendanta I Batalionu Ochotniczej Służby Zdrowia w Warszawie w Polskim Czerwonym Krzyżu. We wrześniu 1939 r. zmobilizowana, zajęła stanowisko komendanta bazy przy ul. Kawęczyńskiej na Pradze, Henryka Boruckiego, który został powołany do służby wojskowej. Po kapitulacji wciągnięta przez Boruckiego do konspiracji, gdzie pełniła funkcje w Wydziale Bezpieczeństwa Komendy Głównej KOP (Komenda Obrońców Polski) i w Wydziale Propagandy KOP (wydawano gazetki „Polska Żyje”). W 1940 r. aresztowana i więziona na Pawiaku. Po jedenastu miesiącach przewieziona do obozu w Ravensbrück.