zapiski osobiste [fragmenty]

Sporą część zapisków Anieli Gruszeckiej z okresu pobytu we Francji zajmuje kwestia kobiecych ambicji naukowych i zawodowych. Autorka kończy chemię na Sorbonie i rozpoczyna studiować fizykę. Oprócz nauk ścisłych interesuje się też psychologią, optyką, aerodynamiką i malarstwem. Zmaga się z poczuciem niższości wobec mężczyzn, którzy nierzadko drwią z jej możliwości intelektualnych („Czuję jak nisko stawiają mnie wszyscy moi sędziowie, preparatorzy i profesorowie. Nie wiedzie mi się”). W notatkach powtarzają się wątki niezgody ze światem, samotności i alienacji. Autorka podejmuje próbę rozrachunku z przeszłością, opisując nieudane małżeństwo z Wysokinskim (zapisanym jako [Wys.]), wspomina o doświadczeniu przemocy psychicznej i poniżeniu w związku, a także o własnej melancholii. W zapiskach utrwaliła pełną napięć i sprzecznych dążeń sytuację kobiety-naukowczyni i Polki-emigrantki w okresie zniewolenia jej własnego kraju.