Wspomnienie P. S. Stiepanowej

Autorka obszernie opisuje swoje dzieciństwo oraz relacje rodzinne. Podkreśla, że pisze o przeszłości z perspektywy „starej bolszewiczki”.

Stiepanowa urodziła się w Moskwie, w 1881 r., jako szóste dziecko w ubogiej rodzinie. Jej ojciec był zatrudniony w pracowni krawieckiej, zajmującej się szyciem mundurów oficerskich. Jego płaca wynosiła jedynie 11 rubli, co z trudem wystarczało na utrzymanie ośmioosobowej rodziny. Na edukację dla Stiepanowej zabrakło funduszy, więc już po skończeniu 3. klasy szkoły podstawowej musiała pójść do pracy. Autorka nie pisze, gdzie wówczas pracowała, ale wspomina, że  dzień roboczy zaczynał się o 8:00 i kończył o 22:00. Podkreśla, że ciągnęło ją do wiedzy, że wykorzystywała każdą wolną chwilę na samokształcenie. Chodziła do szkółki niedzielnej, nauka sprawiała jej ogromną przyjemność, była zdolną uczennicą. Wśród jej wspomnień są opisy wycieczek do Teatru Małego, w których – jako klasowa prymuska – brała udział w nagrodę za dobre oceny. 

Stiepanowej udało się uzyskać wyższe wykształcenie, dzięki czemu mogła zostać nauczycielką. Wówczas poważnie zaangażowała się w działania ruchu rewolucyjnego i dołączyła do Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. W 1905 r. brała czynny udział w zebraniach rewolucjonistów.