Krystyna Murzynowska do Żanny Kormanowej, 10.08.1957–20.07.1969
Listy do Żanny Kormanowej, w których Murzynowska pisze głównie o sprawach naukowych, ale wplecione są w nie również wątki prywatne.
10.08.1957 r. / Kuźnica Zbąska – Autorka dziękuje za list i przeprasza za zwłokę w odpowiedzi spowodowaną likwidacją poczty w Błońsku, przez co korespondencja przyszła z tygodniowym opóźnieniem. Bibliografię zestawiła i wysłała ojcu do przepisania na maszynie. Wymaga ona jeszcze pewnych uzupełnień. Praca nad rozdziałem idzie powoli z powodu upałów i pokus z tym związanych (pływanie, żeglowanie). Z prof. Małowistem się nie widziała, choć czekała na niego zgodnie z umową w jego mieszkaniu. Zadzwoni do niego po powrocie. Autorka żałuje, że nie ma z nimi prof. Kormanowej, bo wieś jest bardzo spokojna i panuje całkowita cisza.
8.12.1963 r. / Halle (NRD) – Autorka przebywa od dwóch tygodni w NRD na kwerendzie. Początkowo mieszkała w Berlinie u przyjaciół, a od kilku dni w Halle. Prof. Stern zakwaterował ją w królewskim apartamencie w Gästehaus der Regierung, w którym podobno mieszkał kiedyś sam Chruszczow. Wszyscy są dla niej bardzo uprzejmi. Pod względem naukowym, wszystko, czego oczekiwała, znalazła w bibliotekach w Berlinie. W archiwum w Merseburgu udostępniono jej archiwum wycinków prasowych, m.in. kilka teczek dot. strajku 1912 r. Znalazła tam niezwykle ciekawy dokument o metodach walki w czasie strajku - memoriał przygotowany przez Kruppa von Bohlen zu Holbach, na zlecenie Wilhelma II. W tej samej teczce z Königliches Geheimes Civil-Cabinet są również materiały dotyczące strajku górników na Górnym Śląsku w 1913 r. Wybiera się jeszcze do Lipska, do Leipziger Volkszeilung. Do domu wraca 20.12. Wszyscy tam są dla niej bardzo mili i niesłychanie pomocni i starają się załatwiać za nią wszelkie sprawy dnia codziennego. Jednak podróże do Merseburga zajmują jej bardzo dużo czasu (pociągi chodzą bardzo nieregularnie) i przez to mało pracuje w domu.
5.04.1965 r. / Warszawa – Autorkę zmartwiła wiadomość o wypadku Kormanowej. Na ostatnim zebraniu uchwalili, że nie będą jej męczyć odwiedzinami, tylko prześlą tą drogą życzenia powrotu do zdrowia. Od siebie dodaje ucałowania i wyraża nadzieję na rychłe spotkanie na Żoliborzu.
6.03.1966 r. / Zakopane – Autorka dotarła wreszcie do Zakopanego. W Krakowie zebrała bardzo ciekawe materiały do swych XIX-wiecznych bohaterów ze Stanów Zjednoczonych. Była też w Atlasie w sprawie mapy, po przyjeździe wszystko opowie.
7.08.1966 r. / Warszawa – Autorka pisze w sprawie pierwszej części podręcznika – ma problemy z pracą W.N. [Walentyna Najdus?], przez którą cała praca może być wstrzymana. Prosiła Kalabińskiego o interwencję u prof. Manteulfa w tej sprawie. Pisze także o tekście Rosen-Zawadzkiego, który ma być włączony do publikacji.
20.07.1969 r. / Zalesie – Autorka pisze w sprawie materiałów, które otrzymała poprawione od Walentyny Najdus, a Kalabiński i Tych swej pracy nie dopełnili na czas. Całość wyśle zatem z kilkudniowym opóźnieniem na adres warszawski, o ile uda jej się zaległości wyegzekwować. Dalej pisze o sprawach prywatnych. Ciągle boi się o zdrowie męża, choć nastąpiła niewielka poprawa. Jej matka otrzymała list od Tosi, która narzeka na starość i samotność.