Krytyczna refleksja Janiny Wiśniewskiej nad wydarzeniami sierpniowym i ruchem solidarnościowym. Autorka przygląda się emocjom i postawom społecznym: z zaangażowaniem, wyraźną złością i pogardą komentuje zryw robotniczy, odzew społeczeństwa i szuka prawdziwych przyczyn strajków. Tekst zapisany językiem bardzo emocjonalnym, z obecnością wątków antysemickich.
Marta Wiśniewska z Warszawy w czasie wydarzeń sierpniowych przebywała w Gdańsku na urlopie. Opisała krótką historię swoich nieudanych, przedwcześnie zakończonych wczasów – zamiast wakacyjnej nadmorskiej atmosfery zastała miasto niemal wymarłe, z niepokojącą ciszą, nieczynną komunikacją i wyczuwalnym wokół napięciem. Autorka była zła na stoczniowców, że popsuli jej urlop.
Krótka impresja na temat wydarzeń sierpniowych: pochwała strajkujących oraz nadzieje na lepszą przyszłość.
Luźne refleksje gospodyni domowej z początku lat 80. XX w. nad panującą rzeczywistością polityczną, warunkami codziennej egzystencji, wywołane wydarzeniami sierpniowymi i nadzieją na zmianę ku lepszemu. Autorka snuje rozmyślania nad kondycją państwa, rolą i obowiązkami rządu, istniejącą niesprawiedliwością społeczną, dzieli się swoimi niepokojami i nadziejami odnośnie przyszłości.
Felicja Zarzeczańska opisała swoje emocje w czasie strajków na Wybrzeżu: z jednej strony odczuwała radość i fascynację zrywem robotniczym, z drugiej zaś (ponieważ pamiętała II wojnę światową) nasilający się podczas kolejnych dni protestów strach przed konfliktem zbrojnym.
Wydarzenia sierpniowe z perspektywy 47-letniej urzędniczki. Czesława Szynkowska opisuje strajkujący Gdańsk i panujące wówczas emocje dostrzegalne na ulicy, w pracy, w rodzinnym gronie. Autorka wspomina strach, niepokój i napięcie, które wraz z doniesieniami o kolejnych strajkach w całej Polsce, stopniowo przeradzały się w nadzieję, oczekiwanie i poczucie jedności, aż do euforii i wzruszenia, kiedy ogłoszono osiągnięcie porozumień i koniec strajku.
Stanisława Wasiakowa wspomina Sierpień ‘80, zadając sobie szereg pytań na temat reakcji władz i przyszłości, jednocześnie komentując ówczesne wydarzenia polityczne.
W czwartym tomie wspomnień Irena Stankiewiczowa opisuje wyjazd z Bydgoszczy do Gdańska i notuje informacje dotyczące poszukiwania mieszkania i pracy w powojennym Gdańsku. Znalazła zatrudnienie w szkole (uczyła w gimnazjum, liceum, na kursach dla nauczycieli). Dostrzega wiele zalet państwa socjalistycznego, zwłaszcza związanych z kwestiami socjalnymi, bezpłatną edukacją, równouprawnieniem kobiet. Razi ją stosunek komunistów do Kościoła katolickiego i zniekształcanie, jakim jest poddawana historia Polski.
Fragment dziennika Krystyny Bednarczyk, prowadzonego w sierpniu 1980 r., dotyczący wydarzeń podczas fali sierpniowych strajków. Dokument zawiera osobiste zapiski z 19, 25, 27, 29–31 sierpnia, w których autorka komentuje ówczesną rzeczywistość polityczną, wyraża swoje wątpliwości i nadzieje.
Wspomnienie Eulalii Zębek dotyczące wydarzeń sierpniowych. Autorka opisała swoje trudne życie: siedmioro dzieci, brak pieniędzy i perspektyw mimo starań i ciężkiej pracy (pracowała jako urzędniczka w Centrostalu w Olsztynie, mąż był kolejarzem), co w przeszłości doprowadziło ją do myśli o samobójstwie. Zębek opisała emocje towarzyszące jej w dniach protestów: radość i nadzieję związane z ruchem solidarnościowym, strach przed ewentualnym rozlewem krwi i złość na rządzących.