Tarczewska, Aleksandra

Działaczka społeczna, autorka artykułów, pamiętnikarka. Wczesne dzieciństwo spędziła w rodzinnym majątku w Wyczółkach. W wieku sześciu lat została oddana na wychowania Izabeli Czartoryskiej; zamieszkała w Puławach. W 1805 r. zmarł ojciec Aleksandry, Ignacy Tański. Po jego śmierci dziewczyna spędziła jakiś czas w towarzystwie matki, a następnie wróciła do Puław. Na przełomie lat 1808 i 1809 ostatecznie opuściła siedzibę Czartoryskich, by zamieszkać z matką w Warszawie. 3 maja 1814 r. wzięła ślub cywilny z Marcelim Tarczewskim. Ponieważ para młoda była ze sobą blisko spokrewniona, ślub kościelny mógł się odbyć tylko za dyspensą papieża. Stało się to kilka miesięcy później – 1 lipca 1814 r. Tarczewscy urządzali w swoim domu w Warszawie regularne spotkania towarzyskie. Przez pięć lat wydawali wraz ze swoimi gośćmi „pismo domowe” o nazwie „Rozrywki Wieczorne”, do którego Aleksandra pisywała humorystyczne artykuły. Podczas powstania listopadowego działała w Związku Dobroczynności Patriotycznej Warszawianek, któremu przewodniczyła jej siostra, Klementyna Hoffmanowa. Aleksandra miała dwanaścioro dzieci, z których dorosłości dożyło tylko troje.