Paszkiewicz, Jadwiga

Bibliotekarka, księgowa; podczas II wojny światowej mieszkała z rodzicami w Ożalejach koło Oszmiany. W 1939 r. była w trzeciej klasie gimnazjum. Od 1941 r. uczęszczała na tajne komplety zorganizowane przez profesora Aleksandra Sikorskiego, w ramach których zrobiła małą maturę i pierwszą klasę liceum. W 1944 r., po przejściu frontu i powrocie władz radzieckich, szkoła ponownie przestała istnieć. We wrześniu 1945 r. Jadwiga rozpoczęła naukę w dziesiątej klasie szkoły rosyjskiej w Oszmianie i w 1946 r. otrzymała świadectwo dojrzałości. Następnie zaczęła pracować w aptece magistra Chomicewskiego jako księgowa. W 1957 r. zmarł jej ojciec. Został pochowany na ziemi oszmiańskiej. Jadwiga z matką postanowiły wyjechać do Polski, korzystając z dodatkowej repatriacji w latach 1956–1957, którą później przedłużono do 1959 r. W Polsce znalazły się 18 kwietnia 1959 r., najpierw zamieszkały w Wałczu, gdzie autorka podjęła pracę w bibliotece publicznej. Spotkała tam wielu Wilnian. W latach 1960–1961 ukończyła kurs bibliotekarski w Jarocinie. Przeniosła się do Trzcianki i porzuciła zawód bibliotekarki. W latach 1961–1980 pracowała w Ośrodku Transportu Leśnego jako księgowa, następnie przeszła na emeryturę.