Górszczyk-Kęcik, Marzena

Marzena Górszczyk-Kęcik – polonistka i etnografka, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, pracownica Polskiej Akademii Nauk (zespół dialektologicznego słownika Warmii i Mazur). Polityczka i aktywistka ludowa, współtwórczyni (wraz z mężem Wiesławem Kęcikiem) wrocławskiego Studenckiego Komitetu Solidarności. Związana z Ośrodkiem Myśli Ludowej (przy Komitecie Obrony Robotników) oraz Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym Rolników Indywidualnych. Okres jej działalności politycznej i społecznej przypadał na lata 1977–1985, obejmując m.in. prace naukowo-społeczne (przeprowadzanie ankiet socjologicznych i etnologicznych wśród ludności wiejskiej Mazowsza i Lubelszczyzny), edukatorskie (spotkania poświęcone poprawie warunków życia na wsi) oraz publikacyjne (wraz z mężem prowadziła czasopismo „Placówka” oraz „Solidarność Wiejska”). W czasie stanu wojennego przez cztery miesiące była internowana w Olszynce Grochowskiej, później w Jaworzu. Została zwolniona z ośrodka za sprawą zajścia w ciążę. W 1985 roku wyemigrowała do Szwecji, gdzie organizowała pomoc dla Polaków w kraju. Przy jej udziale powstała Fundacja Aktywnej Rehabilitacji, ośrodek pojednania polsko-ukraińskiego w Jarosławiu, Uniwersytet Ludowy. W 2006 r. została pośmiertnie oznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Rodzina autorki założyła fundację jej imienia, funkcjonującą na terenie Warszawy.