Praca konkursowa Pauliny Kostrzewskiej powstała na podstawie wspomnień pochodzącej z Czernielowa Mazowieckiego (obcnie Soborne na Ukrainie) Stefanii Górskiej. Podzielony na siedem tematycznych części dokument koncentruje się na latach dzieciństwa i wczesnej młodości urodzonej przed II wojną światową bohaterki, bardzo szczegółowo przybliżając realia życia na wsi kresowej – praca zwiera m.in. opis i położenie wsi, jej mieszkańców oraz infrastruktury, domu rodzinnego bohaterki, organizacji życia codziennego, lokalnych zwyczajów (kulinaria, święta, zabawy).

Historia Julii i Bronisława Kowalczyków spisana przez Julię Kowalczyk – prawnuczkę bohaterów. Praca składa się z ośmiu ponumerowanych i osobno zatytułowanych części tematycznych, dziewiątą stanowi krótkie zakończenie. Autorka odtwarza losy przodków, posiłkując się ocalałymi dokumentami oraz wspomnieniami bliskich i ukazuje kolejne wydarzenia z życia pradziadków: wspólne budowanie rodziny młodych małżonków w Kopyczyńcach, lata wojny i odnajdywanie się na nowo w obcym mieście po przymusowym przesiedleniu. Kowalczyk opisuje ścieżkę zawodową pradziadka (wykonywał różne zawody, był m.in.

„Kołomyja nie pomyja – czyli krótka historia miasta i rodziny” składa się z pięciu wątków tematycznych, zamkniętych w osobnych, zatytułowanych rozdziałach oraz wstępu i zakończenia. Zgodnie z tytułem praca zawiera  krótki rys historyczny Kołomyi i opowieść o losach związanej z tym miastem rodziny Kossowskich. Główną osią narracji są wspomnienia Ewy Turkiewicz-Grajkowskiej z domu Kossowskiej, w których opowiada swej wnuczce – Mai Grajkowskiej, autorce pracy – historię swojego życia. Rozdziały dotyczą m. in.