Kolekcja listów Haliny i Wiktora Martin, do Czesława Przedpełskiego, syna Wiktora Przedpełskiego (ojczyma Haliny) z pierwszego małżeństwa. Czesław mieszka na stałe w Stanach Zjednoczonych. Listy są zwykle kierowane do Czesława i jego żony dotyczą głównie spraw rodzinnych, ale Wiktor porusza również kwestie biznesowe. Początkowo Przedpełscy mieszkają w Atlancie, ale w 1955 r. przeprowadzają się do Bostonu.
List do Lucjana Kindleina, przewodniczącego londyńskiego Koła AK Światowego Związku Żołnierzy. Autorka, w wieku 78 lat, przedstawia swoją przeszłość AK-owską i obecne kłopoty materialne, prosząc o wsparcie finansowe na wymianę ogrzewania i okien. Na liście jest adnotacja Haliny Martin, że pomoc została wysłana.
Listy do Katarzyny Bzowskiej-Budd, redaktor naczelnej Tygodnia Polskiego, wydawanego w Wielkiej Brytanii.
24.09.1992 - Halina Martin pisze sprowokowana artykułem Leszka Marzana, który ukazał się na łamach tygodnika w dniu 29.08.1992 r. Artykuł poświęcony był sprawie odebrania Vasilowi Bilakowi nieprawnie zakupionego domu w Bratysławie. Bilak zwrócił się w 1968 r. do ZSRR z prośbą o interwencję zbrojną podczas „wiosny praskiej”. Ostatnio sąd w Bratysławie stwierdził, że Bilak zajął willę w 1974 r. nielegalnie i nakazał mu ją oddać.
List nieznanej autorki do przyjaciół. Był to cykliczny tekst, nazywany „Trzy po trzy”, w którym kobieta opisywała swoje odczucia związane z aktualną sytuacją w kraju. Autorka była emerytką o niewielkich dochodach. W tekście skarżyła się na pięćdziesięcioprocentową podwyżkę opłat pocztowych, dlatego starała się zmieścić jak najwięcej treści na jednej stronie. Władze określiła: „nasze CZERWONE”. Odniosła się do sejmowej dyskusji na temat nowego podziału administracyjnego Warszawy (uważa się, że ten z 1990 r. jest zły i trzeba go zmienić, choć warszawiacy już się do niego przyzwyczaili).
Maria Mierzejewska sporządziła notatkę z komentarzami na temat ludzi i zdarzeń związanych z Tajnymi Wojskowymi Zakładami Wydawniczymi. Znalazły się tu m.in. opisy zdjęć z okresu powstania warszawskiego (m.in. pluton Oddziału Osłonowego WZW, wnętrze warsztatu rusznikarskiego przy ul. Boduena 2). Są też wzmianki o uzbrojeniu Oddziału Osłonowego, a także o uzbrajaniu samych drukarzy.
Trzy listy z Australii do Zofii Koncewicz (22.09., 3.11., 19.12.1970 r.). Pani Zofia to sąsiadka i gosposia Kormanowej, która zajmuje się mieszkaniem podczas jej nieobecności.