ZSRR – Ural – z Karabasza do więzienia w Czelabińsku

Autorka opisuje aresztowanie i pobyt w więzieniu NKWD w Czelabińsku.

W dniu 22.06.1941 r. do ich domu przyszło NKWD i aresztowało najpierw ojca, a potem ją (chora matka została sama w domu). Aresztowanych przewieziono karetkami więziennymi na stację, a dalej pociągiem do Czelabińska, do urzędu śledczego. Tam widziała swego ojca. W tekście opisane są warunki panujące w więzieniu, relacje pomiędzy więźniarkami oraz przesłuchania, które odbywały się głównie nocą. Po kilku miesiącach zostali zwolnieni. Dopiero na stacji od polskiego żołnierza dowiedzieli się o podpisanym układzie Sikorski-Stalin, o zwolnieniu gen. Andersa z więzienia i o formowaniu polskiego wojska. Dowiedzieli się też, że rząd polski zabiegał tez o uwolnienie Polaków z więzień i obozów na terenie ZSRR. Oboje z ojcem dostali się do Karabaszu, gdzie czekała na nich matka. W ich posiołku zostały już tylko rodziny uwięzionych, inni pojechali już do wojska. Oni również postanowili dołączyć do polskiego wojska. Po pewnych perypetiach przed Bożym Narodzeniem 1941 r. dotarli do uzbeckiego kołchozu, gdzie zbierali się Polacy. Stamtąd autorka przyłączyła się do 8 D.P. w Czak-Pak w ZSRR.

Teczka zawiera również dokumenty Krystyny Hajos/Wariwoda oraz jej ojca, Teofila Hajosa, jak również kilka wierszy poświęconych kobietom-żołnierzom i zesłaniu.