Wspomnienia Cecylii Łuciów z zesłania na Sybir
Wspomnienia Cecylii Łuciów z lat wojny, kiedy jako dziewczynka została wywieziona z rodziną na Syberię. Zachowując perspektywę dziecka, autorka opisała swoje i rodziny życie przed wojną, w jej trakcie i na zesłaniu. Miała troje starczego rodzeństwa. Matka prowadziła gospodarstwo rolne, ojciec był kierownikiem w spółdzielni mleczarskiej. Wojna rozłączyła rodzinę – ojciec został zmobilizowany, matkę autorki aresztowano i wywieziono wraz z dziećmi. Łuciów szczegółowo opisała rozpaczliwą sytuację zesłańców (w tym dzieci) – głód, złe warunki, starania matki i własne, by przetrwać, podejmowanie się różnorakich prac. Z zesłania rodzina wróciła wiosną 1945 r. i dołączyła do ojca, który powrócił z niewoli niemieckiej. Zamieszkali w Bieszczadach, gdzie ojciec dostał gospodarstwo po Ukraińcach. Po powrocie Cecylia poszła do pracy, a w 1948 r. wyjechała na tzw. Ziemie Odzyskane do siostry. Tam dwa lata później wyszła za mąż; małżonkowie prowadzili gospodarstwo rolne. Para wychowała troje dzieci, doczekała się pięciorga wnucząt.