[Urodzona w Warszawie…] b.t.

Zofia Okrajniowa z d. Kirszenstein urodziła się w 1878 r. w Warszawie, wyznania rzymsko-katolickiego. Ukończyła II Gimnazjum Żeńskie w Warszawie, po czym przez 4 lata była nauczycielką prywatną w Warszawie. Poza pracą zarobkową prowadziła pracę oświatową we współpracy z właścicielkami prywatnych pensji w Warszawie, J. Tołwińską i Hoene, oraz nauczycielkami Grabowską i J. Jakołowską. Współpracowała z członkami PPS, Dominikiem Piskorskim i F. Pstrągiem, w walce o niepodległość.
Po wyjściu za mąż za prowizora farmacji i wyjeździe do Olkusza w 1900 r.  pomaga mężowi w założonym przez niego składzie materiałów aptecznych. Po urodzeniu córek, Zofii, Janiny i Jadwigi, zajmuje się ich wychowaniem, ograniczając pracę w składzie.
Nie przerwała jednak swej pracy społecznej i politycznej. Od  1900  r. pracowała w Kole P.M.S. w Olkuszu, mając do 1906 r. pod opieką szkołę powszechną prowadzoną przez Macierz, a w 1906 r. założyła ochronkę dla biednych dzieci robotników i rzemieślników.
W 1914 roku zaczęła pracę dla Legionów, należąc do Ligi Kobiet – pełniła funkcję skarbniczki w Okręgu Olkuskim (do 1919 r.) i prowadziła dział opieki nad żołnierzami. Współpracowała z P.O.W. przez cały czas trwania tej organizacji, przewożąc materiał agitacyjny i używając do tego swe córki, Zofię i Janinę, uczennice Szkoły Handlowej w Kielcach. W 1919 r. organizuje Komitet Opieki nad żołnierzami polskimi w Olkuszu i zostaje jego przewodniczącą – prowadzi szwalnię dla wojska i sekcję opieki, tworzy sekcje: oświatową, sanitarną i agitacyjną.  Dochody czerpie z prowadzenia sklepu z galanterią i tytoniem, zakupionego ze składek członków. W 1922r.  likwiduje Komitet i sumę pozostałą ze sprzedaży sklepu przekazuje na rzecz Związku Inwalidów im. Ojca Św. w Warszawie. Jednocześnie prowadzi kuchnię Polsko-Amerykańskiego Komitetu z ramienia Towarzystwa Dobroczynności dla 800 dzieci i oddzielną z funduszu Komitetu Ratunkowego dla 100 uczniów szkół średnich. Od 1924 r. jako prezes Tow. Dobroczynności prowadzi dokarmianie uczniów szkół powszechnych finansowanych prze Magistrat Miasta Olkusz.
Od 1919 r pracuje w Zarządzie Czerwonego Krzyża, zajmując się wyrobem ciepłej odzieży na front, a od 1925 r. sprawuje funkcję prezesa oddziału. W czasie najazdu bolszewickiego pracuje w szpitalu w sekcji opieki nad żołnierzami. W czasie powstania na Śląsku  zawozi żywność dla powstańców, bierze czynny udział w akcji plebiscytu na Śląsku. Od 1920 r. opiekuje się schroniskiem dla sierot, założonym przez Komitet Ratunkowy pow. Olkuskiego.
Od 1915 r. pracuje w Kole Przyjaciół Harcerstwa Polskiego, obejmując w 1924 r. jego przewodnictwo. Od 1922 r. jako wiceprezes Polskiej Macierzy Szkolnej opiekuje się 8-klasowym Gimnazjum Żeńskim i Bursą. Współzałożycielka i skarbniczka Kom. LOPP (od 1924 r.), członkini organizacji Strzelca od 1927 r., współzałożycielka Koła Przyjaciół Akademików Polskich w Olkuszu.