Relacja NN na temat getta warszawskiego
Brak daty powstania, ale kolekcja relacji zawiera dokumenty tworzone od roku 1945 do około 1948, można więc założyć, że tekst powstał w tym okresie. Relacja skupia się na latach 1939-1942, choć zawiera także informacje o wydarzeniach późniejszych – do jesieni 1945 roku.
Tekst otwierają informacje o sytuacji Żydów warszawskich przed utworzeniem getta. Autorka skupiła się jednak przede wszystkim na okresie późniejszym, już po organizacji dzielnicy żydowskiej. Opisała rabunki mienia, najścia na żydowskie mieszkania, szmugiel żywności, epidemie tyfusu, głód, strach i cierpienie (wiele uwag dotyczących znieczulicy i zmniejszenia wrażliwości na rzeczy, które wcześniej przerażały). Opisała przyjazd niemieckich fotografów i przygotowania do propagandowej sesji zdjęciowej w getcie.
Relacja zawiera informacje krążące wśród mieszkańców warszawskiego getta, które dotyczyły obozu na Majdanku, możliwości likwidacji getta oraz decyzji Judenratu. Pojawiają się także wiadomości frontowe, takie jak te dotyczące wybuchu wojny Niemiec z Rosją i problemów armii niemieckiej pod Stalingradem.
Autorka zrelacjonowała początek akcji likwidacji dzielnicy żydowskiej oraz wieści o samobójstwie Adama Czerniakowa. Opisała transporty wychodzące z Umschlagplatzu i reakcje na obwieszczenia dotyczące możliwości "przeniesienia się na wschód, do bezpieczniejszego miejsca o wyższym standardzie życia".
Dalsza część relacji zawiera informacje dotyczące ukrywania się "po aryjskiej stronie" i osoby która udzieliła Autorce schronienia. Pojawiają się także wzmianki o członkach rodziny, ostatnim spotkaniu z każdym z nich i ich śmierci.