Nasz drogi Lwów

Autorka podzieliła swoje wspomnienia na dwie części: krótszą, dotycząca życia we Lwowie do 1951 r. i dłuższą, zasadniczą – obejmującą zesłanie na Syberii w latach 1951–1955. Tyszko wspomina szczęśliwe dzieciństwo we Lwowie, rodzinny dom na Łyczakowie, wojnę i życie we Lwowie po wojnie – wspólnie z rodzicami i starszą siostrą. Drugi rozdział wspomnień rozpoczyna się od dokładnego opisu dnia, w którym rodzina autorki została aresztowana i wywieziona na Wschód – zaskoczenia, emocji, pakowania i pożegnań z ukraińskimi sąsiadami. Tyszko w porządku chronologicznym przedstawia kolejne dzieje swojej rodziny: podczas transportu, po przybyciu na Syberię i podczas całego wygnania – aż do powrotu do Polski w 1955 r. Dokument jest zapisem m.in.: warunków podróży (higiena, nastroje, pogoda), portretem nowej rzeczywistości – krajobrazów, przyrody ludności (autorka opisuje np. zderzenie kultur przy spotkaniu z Chakasami) i warunków egzystencji całej rodziny. Tekst kończy się wspomnieniem wielkiej radości z powodu powrotu do Polski i rozpoczęcia nowego życia.