Historia Heleny Zdęby
Anna Sitkowska przedstawia losy swojej cioci, urodzonej na Kresach Heleny Zdęby obejmujące okres przed 1939 z do lat 70 XX w. Dość szczegółowo opisuje jej dzieciństwo i życie w rodzinnej wsi przed II wojną światową, ukazując przy okazji losy innych członków swojej rodziny, m. in. pradziadka (Albin Huk), babci (Zofia Huk), czy dziadka (Stanisław Grab). Ze wspomnień Sitkowska tworzy ciekawy przedwojenny portret Dawidowa – leżącej nieopodal Lwowa wielokulturowej wsi, w której zgodnie – wg wspomnień Zdęby – żyli Ukraińcy, Żydzi, Polacy, Niemcy. Praca ilustruje życie codzienne mieszkańców – pracę, obowiązki, edukację i poczucie bezpieczeństwa, które przerwał wybuch wojny. Dalsze części ukazują wojenną rzeczywistość w rodzinnych stronach Heleny Zdęby oraz losy rodziny po wojnie i przymusowym przesiedleniu na tzw. Ziemie Odzyskane, kiedy osiedli w okolicy Oleśnicy na Dolnym Śląsku. Wspomnienia zawierają fragmenty dotyczące m. in. prześladowań ze strony kolejnych okupantów, UPA i osobistych tragedii bohaterki. Są także portretem adaptacji przesiedleńców do nowej, nie zawsze przyjaznej powojennej rzeczywistości na ziemiach zachodnich i przedstawiają zmagania jednostek w walce o normalne życie, przy jednoczesnym, bardzo silnym poczuciu tymczasowości i nadziei na powrót w swoje rodzinne strony.