Fragment wspomnień
W dwóch listach do ZNiO, Leokadia Bagińska zawarła zarys swoich wspomnień z okresu II wojny światowej. Autorka wyraża chęć przesłania rozszerzonej wersji swoich przeżyć, jednocześnie akcentuje zaniepokojenie o własne bezpieczeństwo w sytuacji jej ewentualnego przekazania. Obawę tłumaczy pośrednio istniejącą sytuacja geopolityczną („niemogę bardzo się rozpisywać o przeżyciach w Pińsku. Tereny te należą obecnie do narodu zaprzyjaźnionego z Polską”) oraz faktem, że właśnie z powodu prowadzonych zapisków została zesłana na Syberię („pięć lat przebywałam za moje piśmiennictwo”). Dokument zawiera wzmianki m.in. nt. wydarzeń w Pińsku oraz przeżyć Bagińskiej z czasów wojny, odnośnie których autorka wskazuje gotowość sporządzenia obszerniejszych zapisów: wejście wojsk niemieckich w 1939 r. do Pińska, wkroczenie żołnierzy radzieckich w późniejszym okresie, swoją twórczość pisarską, aresztowanie i rozłąkę z dziećmi, czy kontakt z Sybiraczką Marią Maliszewską, której przez 5 lat wysyłała paczki do Kazachstanu.
Dokument jest chaotycznym i fragmentarycznym zapisem przeżyć Bagińskiej z okresu II wojny światowej, przeplatanym wyrywkowymi informacjami biograficznymi nt. autorki.