[Dziennik nieznanej dziewczyny]

Dziennik osobisty niezidentyfikowanej młodziutkiej autorki, rozpoczęty 6 października 1847 roku. Z treści wynika, że matka diarystki już nie żyła. Dziewczyna mieszkała z ojcem. Jej dom odwiedzali członkowie rodziny i okoliczni sąsiedzi: ciotka Małgorzata, ciotka Łepkowska, Wanda Świderska, ciotka Klimcia, także panna Voisin, która miała podjąć pracę u Rulikowskich. Pewien trop biograficzny może stanowić informacja, że w marcu 1848 roku autorka miała udać się do pobliskiej Pietraszówki.

Tematyka notatek właściwa dla dziennika panieńskiego: autorka opisuje swoje codzienne zajęcia, odnotowuje informacje o pogodzie, osobach przyjeżdżających do jej rodzinnego domu. O ojcu wspomina w kontekście sytuacji politycznej. Smuciły go zmiany wprowadzane przez Dmitrija Bibikowa, ówczesnego generał-gubernatora podolskiego i wołyńskiego. Jednocześnie w zapiskach powraca tęsknota autorki za bliskimi kobietami (ciotkami i babcią). Diarystka ponadto deklarowała wielokrotnie na kartach swojego dziennika chęć pobożnego życia. Planowała prowadzenie odrębnej książeczki z rejestrem błędów popełnionych w ciągu dnia.

Warto odnotować, że niniejszy dziennik nie był jedynym, prowadzonym dotychczas przez autorkę. Wcześniejszego nie mogła odnaleźć (znalazł się jednak w trakcie prowadzenia kolejnego, niniejszego dzienniczka). Poprzedni, jak pisze diarystka, był inspirowany tygodnikami, które pisały dla siebie nawzajem ciotka i zmarła matka (prawdopodobnie siostry). Były to najpewniej, na co wskazuje nazewnictwo,jakim posłużyła się diarystka, tygodniki, których prowadzenie zalecała Kelementyna Hoffmanowa w „Pamiątce po dobrej matce”.

Dziennik urywa się na notatce z 24 kwietnia 1848 roku.