Dziennik H. Niewiadowskiej

Autorstwo zapisków na podstawie informacji na karcie tytułowej: „H. Niewiadowskiej 1918 r.”. Wbrew tytulaturze nadanej przez archiwistów zachowane notatki to raczej pamiętnik (dominujące formuły retrospektywne). Ponieważ zachowało się jedynie pięć kart z notatkami Niewiadowskiej, nie można wykluczyć, że istniała część diarystyczna, lecz się nie zachowała. Z notatek wynika, że Niewiadowska od trzech lat przebywała daleko poza domem rodzinnym. Tęsknota za nim pobudzała ją do ogólnych wspomnień o miejscach, które kochała, ale które do tej pory musiała opuścić. Wzmianka o tęsknocie spójna jest z notatką, w której autorka pisze o sobie jako o dziewczynie żywej, wesołej i zapalnej, ale zarazem łatwo poddającej się smutkowi (k. 2v). Na ostatniej stronie znajduje się fragment wiersza (nieopatrzonego tytułem ani bez wskazania autora): „W czyn przekuj siłę, a w siłę myśl własną! (...)” (chodzi o utwór Marii Konopnickiej „W imionniku”).