organizacje/partie

Wróć do listy

Związek Równouprawnienia Kobiet Polskich

Organizacja powstała w 1907 r. dzięki staraniom Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit, której bliską współpracowniczką była Józefa Bojanowska. W statucie organizacji wyróżniono osiem ważnych dla kobiet obszarów, wśród których znalazły się: równość kobiet i mężczyzn w zakresie praw obywatelskich, zniesienie prawnych ograniczeń w zakresie wykonywanych przez kobiety zawodów oraz możliwość zajmowania przez nie wyższych stanowisk urzędniczych. Do pierwszego zarządu Związku weszły: Kuczalska-Reinschmit, Bojanowska, Teodora Męczkowska, Ludwika Jahołkowska-Koszutska, Felicja Czarnecka (właścicielka magazynu z modą dla kobiet), Cecylia Walewska, Romana Pachocka, Józefa Kodisowa. Członkinie spotykały się w lokalu na Nowym Świecie 4 w Warszawie. Stopniowo rozszerzano terytorialny zakres działalności Związku i tworzono oddziały w Sieradzu, Radomiu, Płocku, Lublinie, Białymstoku, a także w Kijowie i Petersburgu. Związek organizował m.in. konspiracyjne kursy wieczorowe i niedzielne dla pracownic biurowych i fabrycznych, gdzie uczono polskiego, historii, przyrodoznawstwa – zajmowały się tym nauczycielki: Cecylia Walewska i Róża Blunerowa. W 1907 r. zorganizowano Zjazd Kobiet Polskich, który był platformą wymiany informacji i doświadczeń dla wszystkich działaczek. 


Publikacje

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk Laboratorium Cyfrowe Humanistyki UW