Relacja Rosy Nass

Relacja dotyczy wydarzeń z roku 1944.

Wspomnienie zbudowane jest wokół wspomnienia o brutalności jednej z aufzeherek – Polki (podaje nazwisko).

Autorka rozpoczyna od wspomnienia przemocy wobec ciężarnej, romskiej kobiety z obozu w Płaszowie. Kobieta ta była przez nadzorczynię kopana po brzuchu. Relacja jest lakoniczna, pisana prostymi zdaniami.

Kończąc relację, Autorka wspomina, że poszkodowanych przez strażniczkę jest tak wiele, że nie jest w stanie wymienić wszystkich nazwisk i przypadków przemocy.