Wojtyła, Karol Józef

Ksiądz katolicki, papież. Młodszy syn krawca z Wadowic. Po ukończeniu szkoły podstawowej i liceum w Wadowicach, w 1938 r. rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W trakcie okupacji pracownik fizyczny w kamieniołomach Zakładów Chemicznych Solvay w Krakowie. W latach 1942–1945 studiował teologię na tajnych kompletach Wydziału Teologicznego UJ, studia ukończył w 1946 r., wtedy też został wyświęcony na kapłana. Studia teologiczne kontynuował w Rzymie, gdzie pod kierunkiem Reginalda Garrigou-Lagrange’a obronił doktorat Zagadnienia wiary w dziełach św. Jana od Krzyża. Po powrocie do kraju pełnił rolę duszpasterza akademickiego, w 1953 r. habilitował się na UJ z tematu Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maxa Schelera. Od 1958 r. biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, od 1963 r. metropolita krakowski, od 1967 r. kardynał. 16 października 1978 r. wybrany na papieża Kościoła katolickiego, przyjął imię Jana Pawła II. Zreorganizował katechizm prawa kanonicznego oraz umiędzynarodowił kolegium kardynalskie. Szczególną cechą jego pontyfikatu były pielgrzymki zagraniczne. Po długiej chorobie zmarł w Watykanie 2 kwietnia 2005 r. Twórca dzieł z zakresu teologii, filozofii, literatury, dramatu.