Wichlińska, Justyna

Ziemianka, działaczka społeczna. Po ukończeniu Gimnazjum Anastazji Warnke w Poznaniu uczyła języka polskiego dzieci robotników i włościan w rodzinnym Ostrowie. Założycielka (1913 r.) Towarzystwa Kobiet Pracujących w Tucznie. Wraz z rodziną oraz pracownikami zaangażowała się w przygotowanie Powstania Wielkopolskiego w powiecie inowrocławskim, dostarczając żywność dla powstańców i organizując dla rannych punkt opatrunkowy w Rucewie. W 1919 r. założyła w Inowrocławiu oddział Polskiego Czerwonego Krzyża i stanęła na czele jako prezeska. Za swą działalność niepodległościową (była również prezeską Komitetu Obrony Śląska) została odznaczona Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Medalem Niepodległości oraz Odznaką 59. Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Udzielała się w kółkach włościanek, w Związku Obrony Kresów Zachodnich, Powiatowym Komitecie Pomocy Bezrobotnym. Wygłaszała referaty, organizowała kursy szycia, gotowania oraz wycieczki krajoznawcze. Dzięki jej staraniom powstała w Inowrocławiu w 1920 r. Bursa Ziemi Kujawskiej, gdzie mieszkali uczniowie z rodzin robotników rolnych i niezamożnych włościan. W 1938 r. została wybrana do Rady Gminnej. Po wojnie zamieszkała w Inowrocławiu, a następnie w Warszawie. Za pracę społeczną została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.