Warszawska, Renia

mieszkanka getta stanisławowskiego w latach 1941-1944. Urodziła się w 1920 roku w Łucku, później mieszkała w Krzemieńcu. Ukończyła szkołę powszechną, przed wojną pracowała jako pokojówka. Udało jej się wydostać z getta i – po pobycie w Jarosławiu oraz okolicach Tarnowa – dotarła do Krakowa, gdzie znalazła zatrudnienie jako kelnerka. Jej dalsze losy pozostają nieznane.