Eychhorn-Szwankowska, Hanna

Hanna Eychhorn-Szwankowska - varsawianistka i historyczka. W 1948 r. uzyskała tytuł magistra filozofii w zakresie historii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego (na podstawie pracy: Kroniki Bolesława Prusa jako źródło do historii Warszawy). Autorka była członkinią Komitetu Opieki nad Powązkami, żołnierką Armii Krajowej. Za swoje zasługi została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pracowała w Archiwum Miejskim w Warszawie, Wydziale Opieki Społecznej Zarządu miasta stołecznego Warszawy, Wydziale Literacko-Teatralnym Polskiego Radia. Publikowała na łamach wielu pism poświęconych historii i odbudowie stolicy („Skarpa Warszawska, „Stolica", „Magazyn Tygodniowy", „Kraj", „Architektura"). Otrzymała stopień kustosza i stanowisko kierownika Działu Badań Rozwoju Przestrzennego i Kultury Materialnej. Przeszła na emeryturę w 1985 r., wciąż jednak pozostając aktywną zawodowo. Była autorką wielu publikacji opisujących Warszawę w czasie II wojny światowej. Wraz z Jerzym Wiechowskim i Markiem Drozdowskim opublikowała książkę Zwycięstwo 1920. Warszawa wobec agresji bolszewickiej. Pochodziła z rodziny inteligenckiej; jej ojciec był architektem, a matka aktorką i śpiewaczką. W 1945 r. poślubiła Eugeniusza Szwankowskiego, historyka i varsavianistę.