Julia Bujnowska urodziła się 13 II 1864 r. w Kielcach. W roku 1889 ukończyła 6-klasową pensję p. Ziemblińskiej w Kielcach. Członkini Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego. Podczas pobytu Strzelców J.Piłsudskiego w Kielcach pełniła obowiązki zarządzającej szpitalem i kuchnią batalionową przy I baonie Strzelców. Po wyjściu Strzelców z Kielc, kiedy Liga Kobiet przeszła w fazę działalności konspiracyjnej, jej praca, podobnie jak i innych kobiet, polegała na zbieraniu składek, budzeniu ducha narodowego w społeczeństwie, szerzeniu idei Legionów. Bujnowska z wielkim oddaniem prowadziła schronisko dla Legionistów zorganizowane prze Ligę Kobiet. Po zamknięciu schroniska Bujnowska musiała odpocząć i podreperować zdrowie. W tym czasie jej dom staje się jednym z głównych miejsc konspiracyjnych prac organizującej się właśnie P.O.W. Odbywają się tam wykłady Szkoły Podchorążych P.O.W., prowadzone przez Sewera, Tadeusza Puszczyńskiego, ps. „Konrad” i Tadeusza Herfurta, ps. „Jan”.
W czasie inwazji bolszewickiej pracuje jako siostra Czerwonego Krzyża. Po ukończonych kursach sanitarnych pracuje w szpitalu Czerwonego Krzyża w Kielcach (5 mies.), a następnie w Modlinie (do końca 1921 r.).
W międzyczasie utraciła cały swój majątek, w skutek dewaluacji waluty, i zmuszona była podjąć pracę nauczycielki szkoły powszechnej w Grabowie w powiecie garwolińskim, gdzie spędziła kolejne lata.