Bobkówna, Zofia

Łączniczka batalionu „Kiliński”, zginęła w powstaniu warszawskim. Córka profesora filologii klasycznej Jana Bobki i Teodozji z Białeckich, nauczycielki języków zachodnioeuropejskich. Od 1929 r. uczęszczała do szkoły podstawowej sióstr nazaretanek w Wilnie. Naukę kontynuowała do roku 1940 r., a gdy miasto zajęli Niemcy i zamknęli szkoły średnie, kształciła się na tajnych kursach. W tym czasie wstąpiła też do konspiracji, a przy tym uczyła języka niemieckiego i prowadziła katechezę w kościele na wileńskim Zwierzyńcu. Od czerwca 1944 r. przebywała w Warszawie, gdzie nawiązała współpracę z Armią Krajową. Zginęła tragicznie 24 sierpnia 1944 r. podczas powstania warszawskiego, w którym uczestniczyła jako łączniczka batalionu „Kiliński”. Po wojnie jej imię nosiła żeńska drużyna gdańskich harcerzy Czarne Czwórki, mająca w posiadaniu album poświęcony Bobkównie.