Autorka urodziła się w roku 1930 w Baranowie (w województwie lubelskim, powiat puławski). W chwili zajęcia Baranowa przez wojska niemieckie miała dwanaście lat. Początkowo przebywała w getcie w Baranowie, przed akcją likwidacyjną uciekła wraz z matką (brak imienia), ukrywała się w okolicznych lasach. W stosunkowo krótkim czasie nawiązała kontakty z działającą w tym rejonie żydowską partyzantką (partia Dąbrowskiego). Z powodu ciężkich warunków, kobiety postanowiły przedostać się do getta w Końskowoli (w województwie lubelskim, powiat puławski).
W tym samym okresie matka Autorki urodziła dziecko, które zmarło po dwóch tygodniach – kobiety szukały pomocy, nikt jednak nie chciał jej udzielić. W końcu osłabiona kobieta znalazła schronienie w stodole. Gospodarz, zorientowawszy się, że ukrywa się w niej Żydówka, podpalił budynek.
Po śmierci matki Autorka postanowiła uciec z końskowolskiego getta i wznowić kontakty z partyzantką. W towarzystwie bojowników doczekała wyzwolenia z rąk Armii Czerwonej. Była świadkiem wielu morderstw dokonywanych przez Polaków, w tym tych związanych z Armią Krajową.
O powojennych losach Autorki wiadomo niewiele. Przez jakiś czas (1945) przebywała na terenie Polski.
