W liście Zofia Nabielak wyraża Mistrzowi wdzięczność za to, że ją „wyrwał z piekła” oraz wypędził z ostatniego spotkania – pozwoliło to bowiem zrozumieć autorce, na czym polega jej grzech wobec Koła. Pisząca przyznaje się ze wstydem do braku pokory oraz lekkomyślności. Wyznaje, iż brzydzi się „sobą samą w podobnej postaci”. Prosi Boga o wsparcie w pracy nad sobą. Informuje odbiorcę, że „siedemnastego” jest rocznica jej ślubu i że skontaktuje się z mężem. Wyraża skruchę, która wynika ze świadomości, że uczyniła jego życie ciężkim i gorzkim.

W liście autorka przyznaje się do „ciężkiego upadku dzisiejszego" i deklaruje, że wzięła się do pracy nad sobą, aby wyrugować zadawnione przyczyny swojego niestosownego zachowania wobec Mistrza [Andrzeja Towiańskiego] lub Koła Sprawy Bożej (nie dowiadujemy się na czym to uchybienie polegało). Prosi adresatkę o wsparcie w tej pracy. Wyznaje, że czuje się niegodna uczestniczenia w dalszych spotkaniach, a nawet wysłuchania przez siostrę Karolinę, dopóki nie zadośćuczyni swojemu zachowaniu. Prosi jednak ją i siostrę Annę o wyznaczenie spotkania w celu rozmowy.

Notatki sporządzane zapewne w czasie spotkania z Mistrzem Towiańskim, bezpośrednio w trakcie rozmowy lub zaraz po niej. Wskazuje na to forma adnotacji i dukt pisma, które świadczą o dużym pośpiechu piszącej. W notatkach nie zostały zamieszczone daty w nagłówkach ani miejsce spotkania. Trudno stwierdzić, czy rękopis dotyczy jednego, czy też kilku zebrań.

Wspomnienia nauczycielki Albiny Knap, w których opisuje doświadczenia i przeżycia z okresu pracy w małej wiejskiej szkole we wsi Bogdanówka, gdzie trafiła w 1952 r., mając 18 lat. Autorka rozpoczyna od wzmianki na temat okoliczności, które sprawiły, że została wiejską nauczycielką, a w dalszych częściach często podkreśla istotną rolę, jaką w jej życiu – zawodowym i prywatnym – odegrała pierwsza praktyka nauczycielska. Wspomnienia zawierają kulturowy obraz powojennej polskiej wsi: jej zwyczaje, uroczystości, przesądy, wierzenia ludowe i obyczaje (np.

Dziennik prowadzony od 28.10.1909 do 14.01.1910, opatrzony przez autorkę numerem 66.

Tom obejmuje pobyt Kieniewiczowej w Wiesbaden, następnie pobyt z mężem w Paryżu,powrót przez Warszawę, w której małżonkowie spędzają część grudnia, oraz czas święteczny po powrocie do domu na Polesiu.

Dziennik prowadzony od 08.08.1909 do 26.10.1909, opatrzony przez autorkę numerem 65.

Ponieważ w kolekcji brak poprzedzającego ten dziennika, nie wiemy, jak przebiegał pierwszy okres po majowej operacji łyżeczkowania macicy. W sierpniu autorka przebywa natomiast w majątku swojej rodziny w Wolicy. Jej zapiski w tym tomie dziennika poświęcone są niemal wyłącznie tematyce religijnej. Być może przyczyniło się do tego niedawne trudne doświadczenie, być może – lektura "Ćwiczeń duchownych" Ignacego Loyoli.

Dziennik prowadzony od 01.01.1909 do 11.05.1909, opatrzony przez autorkę numerem 63.

Tom obejmuje okres karnawału 1908, który Kieniewiczowa spędza w Dereszewiczach, a potem (od 22 stycznia) w Warszawie; okres w Bryniowie od końca marca do końca kwietnia oraz drugi okres w Warszawie od 1 do 11 maja 1909 roku.

Dziennik prowadzony od 27.03.1908 do 25.07.1908, opatrzony przez autorkę numerem 61.

Tom obejmuje okres spędzony przez Kieniewiczową w Rzymie, drogę powrotną przez Genuę, Monte Carlo, Szwajcarię i Warszawę na Polesie, okres po powrocie z podróży zagranicznej spędzony w Bryniowie, a także - wyjazd do majątku rodziny autorki, Wolicy, na początku lipca.

Dziennik prowadzony w okresie od 26.11.1907 do 26.03.1908, opatrzony przez autorkę numerem 60.

Tom obejmuje okres adwentu 1907 roku spędzony w Bryniowie, karnawału 1908 spędzonego w Bryniowie, Dereszewiczach i Warszawie oraz wczesnej wiosny spędzonej w Rzymie.

Anonimowa praca nadesłana na konkurs dotyczący wspomnień z wydarzeń sierpniowych, w których autorka – pisząca pod pseudonimem „Warszawianka” – wyraża ekstatyczną radość z powodu zwycięstwa ludzi pracy, z zaangażowaniem nawołując Polaków i Polki do gorliwej modlitwy. Poza tymi apelami dokument zawiera barwne opisy doświadczeń mistycznych autorki – m.in. spotkań z Matką Boską, snów, jak również spotkania z szatanem.