Dziennik: 1.5.1940–6.1941

Tom 6 rozpoczyna się 1 maja 1940. Zapisy są początkowo sporządzane co kilka dni, co tydzień, coraz radziej; autorka robi dłuższą przerwę od 30 czerwca do 1 września [spowodowaną żałobą po Emilii Waryńskiej]. Bardzo emocjonalny ton pojawia się w rozważaniach o sytuacji przyjaciółki [E. Waryńskiej], o deprecjacji pozycji inteligencji oraz osobistych trudnościach; fakty ogólne relacjonuje rzeczowo, na ogół bez zaangażowania.

Diarystka przedstawia swoje starania, aby wydobyć Milę ze strony bolszewickiej. Dociera wszędzie, gdzie może,  angażuje Czerwony Krzyż i wszystkich znajomych. Kreśli losy Mily, która wycieńczona i słaba wyruszyła w głąb Rosji w ciężkim stanie, po 17 dniach podróży trafia do szpitala pod Akmolińskiem, w liście prosi o ratunek, na który jest za późno. Samotyhowa  ukazuje przepełniające ją emocje - dręczący niepokój, żałość i żal. Wzmiankuje, że wysłała trochę rzeczy Mili jej siostrom Androszowskim - [koc, 2 ręczniki, 3 koszule, pończochy, ciepły szalik dowiedziawszy się od brata, który wrócił ze Związku Radzieckiego o nędzy jaka tam panuje.

Zapisuje ważniejsze zdarzenia w swoim życiu: autorka dzieli się wielką radością tym spowodowaną powrotem brata Janka;  od listopada bywa w bibliotece, co ją uspokaja - czyta po hiszpańsku, żeby uczyć się tego języka. Wspomina  ostrą zimę 1940/1941 - jeszcze w kwietniu było zimno; opisuje skromną Wielkanoc - nie było bab, ani mazurków, ani nawet kiełbasy - szaleje drożyzna.

Odnotowuje rozporządzenia władz okupacyjnych np. wezwanie do młodzieży, aby zgłaszała się na roboty do Niemiec; przemianowanie Placu Marszałka Piłsudskiego na Plac Hitlera; w październiku 1940 zapisuje plotki o utworzeniu getta - z ironią komentuje plan relokalizacji ludności między dzielnicą aryjską a żydowską. Opisuje swoją wizytę w getcie.

Czyni wzmianki o zgonach znajomych: Ninka Kłosówna zginęła pod gruzami w szpitalu Świętego Ducha - wspomina ją; "pan Jaszyna zmarł o twarzy subtelnego, spokojnego i inteligentnego człowieka."

Snuje refleksję o nędzarskim życiu inteligencji, zajmującej obecnie tak mało miejsca w przestrzeni publicznej, której egzystencja ogranicza się do prywatnych domów; a inteligencja  i wykształcenie są towarem właściwie zbytecznym.

Spośród faktów ogólnych rejestruje klęskę Francji i poddanie Paryża w czerwcu 1940 oraz walki w Afryce północnej.