Samotyhowa, Aniela

Nauczycielka, popularyzatorka sztuki i działaczka społeczna. W Warszawie ukończyła IV Żeńskie Gimnazjum Rządowe oraz szkołę średnią Izabeli Smolikowskiej. Na Uniwersytecie Genewskim studiowała nauki przyrodnicze, z kolei w Brukseli była kursantką historii sztuki i archeologii. Udzielała lekcji z przedmiotów ścisłych, publikowała artykuły o działalności zachodnioeuropejskich literatów oraz o tematyce przyrodniczej, a także sprawozdania z wystaw artystycznych. Organizowała i oprowadzała wycieczki po muzeach sztuki, opracowała trzy scenariusze filmów oświatowych oraz udzielała się radiowo, gdzie m.in. prowadziła cykl o malarstwie XIX wieku. Współpracowała również z Kołem Wychowawców, Towarzystwem im. Joachima Lelewela, Radą Propagandy Sztuki, Państwowym Seminarium dla Ochroniarek w Warszawie, Kursami dla Dorosłych, Towarzystwem Kultury Etycznej im. Edwarda Abramowskiego, Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie, Instytutem Pedagogiki Specjalnej i Towarzystwem Uniwersytetu Robotniczego. Lata okupacji niemieckiej 1939–44 spędziła na Mokotowie, następnie po wyrzuceniu z mieszkania osiedliła się z mężem w Piastowie. Nauczała tam języka francuskiego na tajnych kompletach i pracowała w miejscowym liceum. W latach 1951–56 została odsunięta od wszelkiej działalności odczytowej i publicystycznej. Pod koniec życia prowadziła wykłady z historii sztuki dla prywatnych słuchacz.