Arnsztajnowa dzieli się słowami wdzięczności za przesłane pięć egzemplarzy „Starych kamieni”. Wyraża swoje zadowolenie z oprawy graficznej i dopytuje, czy Czechowicz miał już okazję przyjrzeć się tomikowi. Ze względu na swój pobyt w Śródborowie nie miała z nim kontaktu. W ostatnich słowach autorka listu informuje, że zostanie jeszcze w Warszawie, a swój powrót do Lublina planuje po 20 stycznia.

Autorka dziękuje za życzenia noworoczne i je odwzajemnia. Liczy, że bieżący rok będzie dla niej łaskawszy. Kobieta donosi, że w związku ze stanem zdrowia syna (Jan Arnsztajn, 5.06.1897–31.01.1934) i sytuacją finansową konieczne jest, by zrezygnowała z udziału we wszelkich wydarzeniach literackich. Proponuje, by „Stare kamienie” stały się więc swego rodzaju „rarytasem bibliofilskim”, jak wcześniej zakładali. Wybór okładki powierza adresatowi listu. Prosi o przesłanie dwóch egzemplarzy, gdyby były gotowe przed jej przyjazdem do Lublina, co ma nastąpić po 15 stycznia.

List i kartka do Żanny Kormanowej. W liście z 22 sierpnia 1987 r. autorka pisała, że korespondencję Żanny otrzymała dopiero po powrocie od rodziny Altmanów. Przebywała wówczas w Śródborowie, do którego przyjechała na tydzień. Planowała wrócić w sobotę, by kilka dni później znów wyjechać, tym razem na urlop, planowała zamieszkać w prywatnym pensjonacie w Krynicy. Narzekała na złe samopoczucie po przebytej chorobie. Miała nadzieję na spotkanie z Kormanową przed jej wyjazdem.