Szumańska opisuje swoją podróż przez Afrykę do Azji Południowej, odbytą na statku towarowym „Bierut”. Dzięki członkostwu w klubach marynistycznych autorka mogła podróżować statkami handlowymi, zwracała tylko koszty utrzymania. Podczas postoju statku w porcie i przeładunku towarów miała czas na zwiedzanie danego miejsca. Dziennik zawiera obszerną, wielowątkową relację, prowadzoną w sposób bardziej dopracowany i uporządkowany niż dużo późniejsze zapiski. Można stwierdzić, że notatki z tej wyprawy posłużyły później autorce do napisania powieści Czekanie na pilota (1966).

Dziennik powstał w trakcie zimowego wyjazdu Aleksandry Leitgeber i jej męża Bolesława do Indii. Choć dla autorki podróż miała charakter czysto rekreacyjny, jej mąż udał się do Indii w celach służbowych i spędził tam dużo więcej czasu niż jego towarzyszka. Na pierwszych kartach rękopisu znajduje się rozbudowany „work plan” Leitgebera, który obejmuje m.in. wizyty na indyjskich uniwersytetach, spotkania z kustoszami muzeów, a także długą listę miejsc, w których miał sporządzić szkice do zamówionych obrazów.