Baronowa pisze do Feliksa Niemojewskiego i jego żony Józefy z Noskowskich w związku z niedawnym chrztem ich syna. List, utrzymany w podniosłym tonie charakterystycznym dla korespondencji towiańczyków, zawiera poetyckie ozdobniki i wyrazy życzliwości. Nawiązuje do otrzymanej przez autorkę wiadomości, w której najpewniej szczegółowo opisano „wyższą ideę Chrześcijańską” związaną z „uczuciami, [...] myślami z Nieba idącymi”, którymi młodzi rodzice „dobroczynnie darzą [...] ubogie sługi Sprawy Bożej” (k. 1) z okazji sakramentu udzielonego dziecku.

Anna Guttowa, szwagierka i bliska zaufana Andrzeja Towiańskiego, pisze do Feliksa Niemojewskiego i jego żony Józefy z Noskowskich w związku z niedawnymi narodzinami ich syna. Deklaruje, że domownicy mistyka w Zurychu spodziewali się chłopca, ponieważ podczas niedawnej wizyty adresatka „tak czynnie zabierała duchem stanowisko czynu”. Powinszowania ujawniają, że chłopca nazwano na cześć Kościuszki, którego towiańczycy otaczali czcią. Autorka zachęca rodziców, by wychowywali Tadeuszka „na Chwałę Bożą, aby z czasem i w Duszy i w czynie był tak dzielny jak Nasz Wódz” (k. 1v.).

Zeszyt siedemnasty dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay obejmuje okres od 1 listopada 1925 do 11 września 1929 r. Zapiski powstawały w Warszawie, Zakopanem, Janowie, Wilnie, Truskawcu, Jabłonnej i Poznaniu. Diarystka pisała bardzo rzadko, czasem z roczną przerwą. Była już zmęczona polityką i nieustannymi wojnami. 18 lipca 1926 r. zanotowała tylko jedno zdanie: „Znudziło mi się pisać, a tymczasem wiele znowu ogromnych wypadków…” (k. 15r). Natomiast 10 grudnia 1927 r.

Klementyna Hoffmanowa pisze, że dostała list Krystyna Lach Szyrmy z wieściami o porodzie jego żony. Wiadomość ta bardzo ją ucieszyła. Winszuje im i życzy, żeby ich nowo narodzony syn rósł zdrowy. Prosi o więcej informacji o stanie zdrowia Józefy Lach Szyrmy i dziecka, jak również o pilnowanie, żeby o siebie dbała po porodzie. Pyta, co córki Szyrmów, Bożena i Czesława, mówią o narodzinach brata. Chciałaby, żeby jedna z nich, zgodnie z pomysłem Szyrmowej, przyjechała na jakiś czas do nich do Francji.

Klementyna Hoffmanowa zawiadamia, że odebrała listy od Józefy Lach Szyrmy z wielką przyjemnością i codziennie o niej myśli. Komentuje wiadomość od adresatki, która donosi, że wybiera się do Krakowa. Życzy jej szczęśliwej podróży i porodu (Szyrma była wówczas w ciąży). Dodaje, że mąż Szyrmy, Krystyn, z pewnością będzie szukał dla dziecka imienia słowiańskiego. Pociesza adresatkę, że na pewno, mimo narodzin kolejnego dziecka, poradzą sobie finansowo.