Relacja Tauby Szmaragd
Dokument powstał w Łodzi w 1945 roku, opisuje wydarzenia z okresu od 1939 do 1945 roku.
Relację otwierają informacje o przeżyciach Autorki z getta łódzkiego. Kobieta skoncentrowała się na panujących w dzielnicy warunkach mieszkaniowych i żywieniowych. Opisała także lakonicznie wykonywaną przez siebie pracę – rozbiórkę domów.
Stosunkowo obszerny fragment dokumentu dotyczy okresu likwidacji. Autorka zapisała, że po szperze jej matka została wysłana do "sortowania ziemniaków na placu warzywnym". Sama pracowała w biurze Wydziału Transportowego, później zaś przy ewidencji.
Kolejny fragment dotyczy wywózki do Auschwitz. Autorka zaraz po przyjeździe została poddana selekcji. W jej wyniku przesiedlono ją do Kudowy Zdroju. Opisała warunki życiowe w obozie oraz wykonywane prace.
Relację zamykają informacje o zwolnieniu z obozu i przyjeździe do Náchod.
Relacja niezbyt emocjonalna. Niezbyt wiele szczegółów, większość opisów raczej lakoniczna.