Więckowska, Anna

Anna Więckowska urodziła się Tyfilisie (Tbilisi, Gruzja), gdzie z powodów politycznych wyjechała jej rodzina w poszukiwaniu lepszego życia. Dziadek Franciszek Cywiński był uczestnikiem spisku braci Dalewskich, tajnej polskiej organizacji działającej na Litwie (1846-1849), a po aresztowaniu i powrocie z dziesięcioletniego zesłania miał problemy ze znalezieniem pracy w rodzinnym Wilnie. Starszy brat ojca Anny brał udział w powstaniu styczniowym, co również wywołało późniejsze represje ze strony władz carskich, a następnie konieczność emigracji w głąb Rosji. Anna miała siedmioro rodzeństwa (dwie siostry, pięciu braci). Do Polski przybyła jako repatriantka jesienią 1921 r. Początkowo mieszkała u ciotki w Nisku, a potem w Warszawie. Była absolwentką Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Pracowała w Magistracie m. st. Warszawy, w oddziale Dyrekcji Tramwajów (także w czasie okupacji), a także w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu jako naczelnik Wydziału Prawnego. Podczas II wojny światowej była zaangażowana w działalność Armii Krajowej i ukrywała Żydów. W czasie stanu wojennego jej mieszkanie służyło jako punkt kolportażowy „Solidarności”. Anna Więckowka, jej matka Maria i siostra Jadwiga (1897–1957) zostały uhonorowane tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata 25 listopada 1984 r. Anna Więckowska zmarła w 1992 r.