Krumłowski, Konstanty

Polski aktor teatralny, dramatopisarz i poeta. Był synem urzędnika Namiestnictwa we Lwowie Jana (z pochodzenia Czecha) i Kazimiery z domu Gruszeckiej. Studiował w Krakowie, porzucił jednak uniwersytet i wstąpił na scenę. Porzucił w końcu uniwersytet i wstąpił na scenę. Występował w 1893 u Lucjana Kwiecińskiego w Stanisławowie. W lecie tego roku zapewne u Władysława Kicińskiego w Parku Krakowskim (pod pseud. Manowski), w 1899 w zespole Władysława Powiadowskiego i J. Grodzickiego. Potem opuścił scenę i pracował jako urzędnik w Wiedniu i Krakowie. Mieszkając w nowo zakupionym przez rodziców dworku na Zwierzyńcu, miał okazję do obserwacji życia podkrakowskiej ludności. To tu narodził się pomysł napisania „Królowej Przedmieścia", który przyniósł mu niekwestionowaną sławę przed wojną. Za swoje patriotyczne przekonania był, na krótko, aresztowany w Warszawie przez Rosjan. W latach międzywojennych cieszył się olbrzymią popularnością, tak w Krakowie, Polsce, jak i wśród zagranicznej Polonii. W 1936 otrzymał Srebrny Wawrzyn Akademicki za twórczość sceniczną. Posiadał interesujące powiązania rodzinne gdyż rodzonym bratem jego matki był pisarz Artur Gruszecki, kuzynką Aniela Gruszecka córka Artura a mężem jego rodzonej siostry Heleny był znany warszawski lekarz, pionier higieny szkolnej dr Stanisław Kopczyński. W 1938 zostało hucznie uczczone czterdziestolecie jego pracy pisarskiej. Umarł kilka tygodni po tej uroczystości 17 sierpnia w Krakowie.

Źródło: PSB t. XV; Słownik Biograficzny Teatru Polskiego