Polski kompozytor, pedagog, prawnik, urodził się 13 września 1896 roku we Lwowie. Wszechstronnie wykształcony, studiował grę fortepianową w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, kontynuował naukę na fortepianie w Krakowie, gdzie kształcił się także w zakresie kompozycji. Następnie wstąpił na UJ, gdzie ukończył muzykologię oraz prawo, z którego w 1922 roku uzyskał doktorat. Kształcił się także w Paryżu doskonaląc swój warsztat w kompozycji i instrumentacji. W okresie międzywojennym był adwokatem w Wilnie, wykładał w Konserwatorium Muzycznym i udzielał się jako animator życia muzycznego. Po wojnie związał sie z Poznaniem, gdzie kierował Państwową Wyższą Szkołą Operową i zainicjował powstanie Filharmonii Poznańskiej, której szefował w latach 1947-1949. Zaangażował się w powstanie festiwalu muzyki współczesnej Poznańska Wiosna Muzyczna, był też jednym z organizatorów Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im H. Wieniawskiego. Wykładał także w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Jako znakomity pedagog, wykształcił liczne grono młodych kompozytorów. Tadeusz Szeligowski pełnił też w latach 1951-1954 funkcję prezesa Związku Kompozytorów Polskich i działał w Radzie Programowej Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Zajmował się też publicystyką muzyczną i pisał na łamach Kuriera Wileńskiego, Tygodnika Wileńskiego, Muzyki, Kuriera Poznańskiego. Przede wszystkim jednak Szeligowski oddawał się komponowaniu, pozostawił ogrom materiału muzycznego, liczne utwory orkiestrowe, kameralistykę, utwory solowe na fortepian, utwory na głos solo i chóralne. W muzyce Szeligowskiego, eklektycznej i otwartej na eksperymenty, jednak pozostającej w łączności z tradycją, pojawiają się motywy zaczerpnięte z muzyki ludowej i inspiracje literackie. Wśród licznych pieśni, oratoriów, suit orkiestrowych i koncertów oraz wielu innych form muzycznych kompozytor pozostawił też utwory sceniczne takie jak balety: Paw i dziewczyna, Mazepa oraz opery: Bunt żaków. Krakatuk, Teodor Gentleman. Szeligowski był wielokrotnie nagradzany w konkursach kompozytorskich, został także uhonorowany odznaczeniami państwowymi, m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Kompozytor zmarł 10 stycznia 1963 w Poznaniu, trumnę z jego ciałem przeniesiono do Krypty Zasłużonych Wielkopolan w podziemiach Kościoła św. Wojciecha.
Źródło: Culture.pl; A. Chodkowski, Encyklopedia Muzyki, Warszawa 2001.
