Spośród tysięcy jedna

Tekst obejmuje lata 1939-1945. Autorka poświęciła pierwszą jego część omówieniu losów Żydów mieszkających w Radomyślu Wielkim (miasto w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim). Rozpoczęła od informacji o utworzeniu getta i Judenratu. Poświęciła nieco miejsca wyglądowi dzielnicy żydowskiej, warunkom w niej panującym i nastrojom społecznym. Opisała wywózki do obozu pracy w Pustkowie (dziś wieś Pustków-Osiedle na Podkarpaciu), wymordowanie dzieci i ludzi starszych, akcję likwidacyjną oraz wywiezienie pozostałych przy życiu do obozu zagłady.

Druga część dotyczy historii jej rodziny. Autorka opisała ucieczkę z getta w Radomyślu Wielkim i przedostanie się do getta w Tarnowie. Zrelacjonowała ucieczkę z getta tarnowskiego i okres ukrywania się w pobliskich wsiach. Opisała obóz pracy w Mielcu oraz czas spędzony w ukryciu przy polskiej rodzinie, narodziny dziecka i decyzję o rozstaniu z nim (dziecko podrzuciła pod drzwi innego mieszkańca wsi).

Następnie przeszła do opisu szukania kryjówek w lasach oraz obław – w czasie jednej z nich zginął mąż Autorki, ona sama została aresztowana i zesłana do obozu w Płaszowie. Opisała marsz śmierci, dotarcie do Bergen-Belsen i wyzwolenie.