Prawer, Luba

Urodziła się w 1904 r. w Mińsku. Mieszkała z rodziną do Będzina. Miała córkę, Eugenię (ur. 25 listopada 1925). We wrześniu 1939 wysłała ją do swojego brata, Mietka, do Warszawy. Pracowała jako księgowa w szopie Rudolfa Brauna. Policja żydowska aresztowała ją, córkę i dwoje kuzynów (Genię i Marka Prawera), mimo że mieli ważne zezwolenia na pracę. Trafili do obozu przejściowego w Sosnowcu przed wysłaniem do Auschwitz. Rudolf Braun zdołał ich uwolnić. W lecie 1942 rozpoczęła się akcja wysiedlania getta w Będzinie. Luba zdobyła paszporty Hondurasu dla siebie i córki. Ostatecznie jednak Eugenia, korzystając z polskich dokumentów (jako Maria Zenderowska), została wysłana na roboty przymusowe do Niemiec (1943). Luba ukrywała się w getcie, została złapana, ale udało sie jej uciec z pomocą Brauna, bez dokumentów wyjechała do Niemiec i odnalazła córkę. Pod przybranym imieniem/nazwiskiem Julia Domagała pracowała na roli jako robotnica przymusowa. Udawała niezrównoważoną psychicznie, stąd wziął się tytuł jej wspomnień: Ona ma bzika. W kwietniu 1945 r. do miejscowości Steinbrucken, w której przebywała z córką, wkroczyły wojska amerykańskie. Po wojnie Luba wraz z córką i zięciem (Marianem Pińskim) zamieszkała w Szczecinie.