Zeszyt z datowanymi zapiskami Marceliny Kulikowskiej zatytułowany Szkice. Duże luki, notowania nieregualrne, niejednolita treść notatek, przez co dziennik z tego okresu nie stanowi pełnego źródła na temat jego autorki i jej biografii. Jest to rodzaj dziennika pisarskiego, który oprócz rejestru treści osobistych służył jako brulion utworów literackich.

Józefa Bąkowska odnotowuje w swoim dzienniku z lat 1893–1984 codzienne czynności i odczuwane stany emocjonalne. Wspomina m.in. o liście od matki, w którym znalazła fotografię Jana Matejki. Opisuje również swoją samotność, zmęczenie, poczucie oddalenia od bliskich i pragnienie spotkania się z rodziną (zapis z sierpnia 1893). Pod koniec grudnia 1893 r. autorka przebywa w Odessie, w której odczuwa motywację do pracy; pisze, że nie czuje się tam „nieproduktywną istotą ani ciężarem nikomu”. Niektóre zapiski mają charakter intymny, introspekcyjny.