Dziennik Anny Hładowskiej-Koch składa się z dwóch części. Pierwsza (strony 1–11) obejmuje okres od 23 sierpnia 1943 do 23 września 1946 r. i dotyczy wczesnej młodości autorki, spędzonej głównie w Milanówku. Hładkowska-Koch opisywała życie codzienne w czasie II wojny światowej, skupiając się na obchodzeniu świąt i uroczystości rodzinnych. Zapisywala swoje emocje: obawy przed wywózką na roboty do Niemiec, strach o ojca wywiezionego do obozu pracy (z którego wrócił), o bliskiego kuzyna Leszka, więźnia Auschwitz (przeżył obóz). Rejestrowała krążące po Milanówku plotki o planowanym wysiedleniu.

Zofia Wisłocka urodziła się 25 września 1922 r. w Warszawie. Do końca 1929 r. przebywała we wsi Gościeńczyce k/Grójca. W latach 1930-1935 mieszkała z rodzicami w Milanówku. W 1935 r. zamieszkała w Zalesiu Górnym. W 1939 r. otrzymała tzw. „małą maturę” w Gimnazjum Popielewskiej i Roszkowskiej w Warszawie (ul. Klonowa 15). W 1941 r. zdała egzamin dojrzałości na tajnych kompletach. Naukę kontynuowała na tajnych kompletach SGGW, przerwała ją w 1942 r., by oddać się pracy w konspiracji. W 1945 r. wróciła na studia na SGGW uzyskując dyplom magisterski w 1949 r.

Kazimiera Szyc-Lewańska opisała swój udział w konspiracyjnej produkcji piorunianu rtęci, stosowanego do wyrobu granatów ręcznych R-42, tzw. „sidolówek”. Był to jeden z materiałów wybuchowych spłonki detonującej w zapalniku P-42. Produkcja ta była zorganizowana przez pion techniczny Szefostwa Uzbrojenia KG AK, którego dowódcą był pułkownik Jan Szypowski, pseud. „Leśnik”. Produkcję granatów R-42 (w tekście znalazł się opis elementów granatu) rozpoczął w lutym 1942 r.

Relacja przygotowana dla Komisji Historii Kobiet w Walce o Niepodległość, datowana na 30 maja 1974 r. Dotyczy przede wszystkim działalności konspiracyjnej Róży Giergielewicz w czasie II wojny światowej, między 1940 a 1944 r. Pojawiają się w niej jednak krótkie odwołania do lat przed- i powojennych. Giergielewicz opisuje wybuch wojny we wrześniu 1939 r., swoją pracę jako łączniczki Komendy Głównej AK od 1940 r., działalność w Kobiecych Patrolach Minerskich w 1941 r., a następnie służbę w Wydziale Legalizacji SZP-ZWZ-AK „Park” od 1942 r.