Non omnis moriar

Opowieść Antoniny Próchniak wysłuchana i spisana przez uczennice: Beatę Jagodzińską i Justynę Wędrychowicz. Przyjęta przez autorki narracja pierwszoosobowa ukazuje losy bohaterki i jej najbliższych od wybuchu II wojny światowej, po pierwsze lata na Ziemiach Odzyskanych. Bohaterka przywołuje wydarzenia z kolejnych okupacji w rodzinnych Mikulińcach – na przemian radzieckiej i niemieckiej i związane z tym dramatyczne losy swojej rodziny i miejscowej ludności – m. in.