Losy Anny Teresy Budis spisane przez jej wnuczkę Paulinę Budis. Autorka podzieliła tekst na osiem części, zatytułowanych kolejno: Więzienie, Kościół i religia, Szkoła, Przyjazd do Polski, Rodzina jest najważniejsza, Jak żyć?, Co teraz?, Najważniejsze. W poszczególnych częściach autorka przedstawia zarys dziejów rodziny Budisów, w tym swojego prapradziadka i babci.

Krystyna Leszczyńska opowiada o losach swojej rodziny na Kresach Wschodnich od momentu wyzwolenia. Mieszkała z rodzicami i młodszą siostrą na wsi w okolicach Stanisławowa. Ojciec był nauczycielem, matka nie pracowała. Pewnej niedzieli, po Wielkanocy 1944 r., ojciec otworzył butelkę szlachetnego trunku, żeby uczcić zbliżający się koniec wojny. Zaraz potem pojawili się Rosjanie. W szkole, w której mieszkali, a ojciec był kierownikiem, urządzili szpital polowy. Do mieszkańców wsi odnosili się raczej przyzwoicie.