Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego

Założony w 1930 r. Powstanie Instytutu zainicjował Marceli Handelsman, który jeszcze w okresie I wojny światowej założył Gabinet Historyczny Towarzystwa Warszawskiego i doprowadził do powstania Seminarium Historycznego. Od 1938 r. Instytut mieścił się w budynku po muzeum, w którym prezentowane były kopie dzieł sztuki antycznej. Po wybuchu II wojny światowej do 1944 r. kontynuowano nauczanie w konspiracji. Część profesorów Instytutu Historycznego dostała się jednak do obozów jenieckich i koncentracyjnych, w tym Handelsman, który zmarł w obozie Dora-Nordhausen. Instytut rozpoczął funkcjonowanie zaraz po wojnie, w 1945 r. Kierownikiem był wówczas prof. Tadeusz Manteuffel, a jego współpracownikiem – Aleksander Gieysztor. W 1950 r. Instytut wszedł w skład Wydziału Historycznego. Od 1955 do 1975 r. Instytutem zarządzał prof. Aleksander Gieysztor, potem zastąpił go prof. Henryk Samsonowicz, a w 1980 r. prof. Antoni Mączak. Studenci i pracownicy IH UW angażowali się często w protesty i strajki przeciwko władzom PRL. Obecnie funkcjonuje jako Wydział Historyczny UW.