Tripplin, Teodor

Lekarz, pisarz, podróżnik. Uczył się w Szkole Wojewódzkiej w Kaliszu, a następnie w Pińczowie. W 1829 r. wstąpił do Szkoły Kadetów. Walczył w powstaniu listopadowym, następnie internowany przez Prusaków. Po uwolnieniu studiował medycynę w Królewcu, później pracował jako lekarz w Londynie. W 1837 r. wstąpił do dragonów don Carlosa w czasie wojny domowej Hiszpanii jako lekarz wojskowy, a rok później udał się do Francji, aby uzupełnić studia medyczne w szkole medycznej w Montpellier. Od 1840 r. praktykował w klinikach paryskich, w 1842 r. wykładał w Szkole Polskiej w Batignolles pod pseudonimem Teuttold. W latach 40. podróżował i pracował m.in. we Francji, Danii, Szwecji, Anglii i krajach skandynawskich. W 1849 wrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie, gdzie zajął się pracą literacką, pisząc głównie powieści przygodowe. Dziesięć lat później ponownie opuścił kraj, aby wraz z żoną przenieść się do Wiednia, gdzie praktykował u Jana Opolzera, profesora Uniwersytetu Wiedeńskiego. Następnie wyjechał do Konstantynopola, gdzie został lekarzem wojskowym. Odbył podróż po Grecji, odwiedził Jerozolimę, udał się przez Egipt i Algier do Francji. Podjął praktykę medyczną w miasteczku Rives de Gères (Rive-de-Gier), niedaleko St.-Étienne w departamencie Loary. Następnie przeniósł się do Włoch i podjął praktykę w Turynie. W 1860 r. odpowiedział na apel Giuseppe Garibaldiego i walczył o niepodległość Włoch. Uczestniczył w bitwach pod Neapolem i Reggio, za co otrzymał rangę kapitana i order za waleczność. Niesłusznie uznany za zmarłego w 1877 r., miał problemy z powrotem do Królestwa Polskiego. Zmarł w 1881 r. w Warszawie.