Szczęsna, Joanna

Dziennikarka, pisarka i działaczka opozycji demokratycznej w PRL. W latach 1967–1971 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim. W 1968 r. wizięła udział w strajku okupacyjnym na UŁ. W tym samym czasie związana z grupą Stefana Tüerschmida, następnie uczestniczka grupy politycznej Ruch oraz redaktorka jego organu prasowego „Informator". Aresztowana w lipcu 1970 r., zwolniona w czerwcu 1971 r., skazana na jeden rok więzienia w zawieszeniu. W 1976 r. skończyła studia polonistyczne na KUL-u, od tego samego roku związana z KOR-em. W 1980 r. brała udział w strajku Stoczni Gdańskiej, była współtwórczynią Agencji Prasowej Solidarności. Przyogotwała pierwszy numer „Tygodnika Mazowsze", następnie pracowała nad kolejnymi wydaniami tego pisma w drugim obiegu. W lipcu 1982 r. na krótko aresztowana. Od 1989 r. związana z „Gazetą Wyborczą". Współautorka (z Anną Bikont) książek:  „Pamiątkowe rupiecie, przyjaciele i sny Wisławy Szymborskiej" (1997 r.), „Limeryki, czyli O plugawości i promienistych szczytach nonsensu" (1998 r.) , „Epitafia, czyli Uroki roztaczane przez niektóre zwłoki" (1998 r.), a także „Lawina i kamienie. Pisarze wobec komunizmu" (2006 r.).

W 2006 r. odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski.